-1 تاييد هويت سرويس دهنده

سمت سرويس گيرنده، مثلا يك مرورگر SSL يك كاربر از صحت هويت يك سرويس دهنده مطمئن مي شود. نرم افزارهاي مبتني بر ،SSL با استفاده از اين ويژگي در
از تكنيك هاي استاندارد رمزنگاري مبتني بر كليد عمومي و مقايسه با كليدهاي عمومي يك سرويس دهنده، (مثلا يك برنامه سرويس Internet Explorer وب نظير
مي تواند از هويت او مطلع شود و پس از اطمينان كامل، كاربر مي تواند نسبت به وارد نمودن اطلاعات خود مانند شماره كارت هاي اعتباري و يا IIS دهنده وب نظير
گذرواژه ها اقدام نمايد.)

-2 تاييد هويت سرويس گيرنده

سمت سرويس SSL برعكس حالت قبلي در اينجا سرويس دهنده است كه مي بايست از صحت هويت سرويس گيرنده اطمينان يابد. طي اين مكانيزم، نرم افزار مبتني بر
دهنده پس از مقايسه نام سرويس گيرنده با نام هاي مجاز موجود در ليست سرويس گيرنده هاي مجاز كه در داخل سرويس دهنده تعريف مي شود و در صورت وجود، اجازه
استفاده از سرويس هاي مجاز را به او مي دهد.

-3 ارتباطات رمز شده

شده و (Encrypt) كليه اطلاعات مبادله شده ميان سرويس دهنده و گيرنده مي بايست توسط نرم افزارهاي موجود در سمت سرويس دهنده و سرويس گيرنده رمزنگاري
در اين گونه سيستم ها لحاظ شود. (Confidentiality) شوند تا حداكثر محرمانگي (Decrypt) در طرف مقابل رمزگشايي